Inhoudsopgave
Een urn is een vat met een meestal smalle hals en een rond lichaam dat op een voet met fronton staat. Het gebruik, en niet zozeer een bepaalde vormgeving of oorsprong, komt tot uiting in de uitdrukking “urn”, die meestal gebruikt wordt om grafurnen aan te duiden, vaten die bij begrafenissen gebruikt worden om de gecremeerde as in te bewaren of als grafgift.
Geschiedenis van het gebruik van urnen
Begrafenisurnen zijn in de loop van de geschiedenis door talrijke beschavingen gebruikt. Lijken worden na hun dood gecremeerd, en de as wordt verzameld en in een urn bewaard. Aardewerken grafurnen daterend van 7000 v. Chr. werden ontdekt in Jiahu in China. Over de Yangshao (5000-3000 v. Chr.) streken zijn er ruwweg 700 grafurnen ontdekt, elk met een andere vorm en vormgeving. De grafurnen werden meestal voor kinderen gebruikt, maar af en toe ook voor volwassenen.
In het oude Griekenland was crematie gebruikelijk, en de as werd gewoonlijk in een beschilderde Griekse vaas gedaan. Bij begrafenisceremonies werd de lekythos, een soort vat, gebruikt om olie in te bewaren. Romeinen begroeven urnen in nissen binnen een gemeenschappelijk graf dat Columbarium (duiventil) genoemd werd.
Bij zijn dood kon men het hart en/of andere organen van een koning in een of meer urnen doen en op een andere plaats dan het lichaam begraven, om de bijzondere liefde van de overledene voor de streek te symboliseren.
Terug naar onze tijd
Crematie-urnen van verschillende kwaliteit, grootsheid en prijs zijn tegenwoordig verkrijgbaar in de begrafenisindustrie, en ze vormen een andere bron van inkomsten voor een industrie die bezorgd is dat een verschuiving naar crematie de inkomsten uit traditionele begrafenisdiensten in gevaar kan brengen. Zowel mensen als dieren kunnen in biologisch afbreekbare urnen begraven worden. Ze zijn gemaakt van milieuvriendelijke materialen zoals gerecycleerd of handgeschept papier, zout, cellulose, of andere natuurlijke bestanddelen die weer in natuurlijke elementen kunnen ontbinden en kunnen ook een zaadje bevatten met de bedoeling dat het zich op de begraafplaats tot een boom ontwikkelt.
Het is ook haalbaar om een deel van de as van een geliefde of gekoesterd huisdier in aandenken urnen of asjuwelen te bewaren, ongeacht waar je woont. Op sommige plaatsen is het zelfs denkbaar om de as van twee mensen in zogenaamde gezelschapsurnen te doen.
De laatste decennia is het verstrooien van as in populariteit toegenomen. Als gevolg daarvan zijn er urnen gemaakt die bedoeld zijn om de as in uit te strooien. Sommige zijn biologisch afbreekbaar en andere na gebruik recycleerbaar.
Veel mensen willen graag hun urnen personaliseren om zich dichter bij hun geliefden te voelen, maar het ontbreekt hen vaak aan de nodige vaardigheden. Als het op het personaliseren van crematie-urnen aankomt, hou het dan eenvoudig en kort. Vermeld alleen de namen en data, houd het basic en vertrouw op de deskundigen als het om de bijzonderheden van het ontwerp gaat.