Burgerlijk is een woord dat tijdens veel gesprekken een nare bijsmaak heeft. Dit komt omdat wanneer het al gebruikt wordt, het meestal in een negatieve context komt te staan. Als mensen zeggen “doe eens niet zo burgerlijk” of “ik voel me zo burgerlijk nu, wat erg!”, dan slaat dit grotendeels op het passen binnen de maatschappij. Zoals de georganiseerde maatschappij het graag ziet, bijvoorbeeld door het huisje, boompje, beestje concept, is burgerlijk. Als je graag werkt om te kunnen sparen en veel dagen in je eigen cocon rondbrengt, dan ben je waarschijnlijk burgerlijk. In zekere zin is het ook een streven om bij welgestelde kringen te horen, de burgerij.
Voorbeelden van burgerlijkheid
Hoewel burgerlijk zijn subjectief is, zijn hier een aantal voorbeelden van burgerlijk zijn. Als je het ontzettend prettig vind om geld te besparen bijvoorbeeld, omdat je duidelijk op de toekomst gericht bent. Als je alles zo schoon en presentabel mogelijk wilt houden, of telkens nieuwe meubeltjes wilt blijven kopen omdat de oude je vervelen. Dit zijn voorbeelden van de model burger die passen binnen het ideaalbeeld. Maar er zijn ook voorbeelden die meer ter discussie staan. Je rijbewijs halen bij je lokale rijschool in Eindhoven? Doe je dit dan omdat je dat zelf graag wilt of omdat het van je verlangt wordt? En één dier in huis kan worden gezien als burgerlijk, maar wat als je negen katten hebt? Wat ook het geval is, blijf niet teveel hangen in de betekenis van het woord. Doe waar jij je het prettigst bij voelt, en laat je niets opdringen.