Inhoudsopgave
Soms is er sprake van een hechtingsstoornis tussen een kind en een ouder. Dit kan leiden tot gedragsproblemen in de kindertijd. Meestal wordt dit versterkt in de puberteit. Is deze blog lees je meer over een hechtingsstoornis en de oorzaken en kenmerken hiervan.
Oorzaken hechtingsstoornis
Personen die het grootste deel van de opvoeding op zich nemen, kunnen een hechtingsstoring ontwikkelen bij een kind. Er ontstaat dan een vorm van emotionele afstand tussen ouder en het kind. Dit kan soms leiden tot extreem geweld en uithuisplaatsing. Vaak is het zo dat het kind teleurgesteld is in de hechting van de verzorgende ouders. Hierdoor leert het dat hij of zij niet kan vertrouwen op een volwassenen en grotendeels voor zichzelf moet zorgen. Hieronder worden verschillende oorzaken genoemd:
- Kind groeit op bij voogd of familie
- Overlijden van ouders
- Mishandeling
- Verslaving of psychische stoornis bij ouders
- Langdurige afwezigheid van ouders
- Ouders die een harde opvoeding hanteren
De kenmerken van een hechtingsstoornis
Vaak worden kenmerken van een hechtingsstoornis verwisselt met andere syndromen. Vaak worden er dan in de praktijk fout diagnoses gesteld. Diverse kenmerken van een hechtingsstoornis zijn:
- Geen oogcontact maken
- Onaardig naar dieren en kinderen
- Geen gevolgen zien van eigen handelingen
- Claimend gedrag vertonen
- Liegen en fouten ontkennen
- Zoeken naar negatieve aandacht
Geremde hechtingsstoornis
Kinderen met een geremde hechtingsstoornis reageren niet zo goed in sociale situaties. Dit gebeurt ook bij autisme. Ze zoeken contact op met hun verzorger en kijken daarbij de andere kant op. Het kind toont vaak agressief gedrag. Het ene moment kunnen ze heel vriendelijk zijn en de andere keer zijn ze heel verdrietig en boos. Vaak zijn kinderen met een geremde hechtingsstoornis verwaarloosd en mishandeld. Daarnaast kunnen er nog andere factoren een rol spelen.
Ontremde hechtingsstoornis
De tweede soort is een ontremde hechtingsstoornis. Bij deze vorm kan het kind zich niet hechten aan een bepaald persoon. Daarentegen kan het kind zich juist aan ieder persoon vastklampen. Deze kinderen zijn vaak allemansvriendjes. Ze spelen met iedereen en kunnen met iedereen overweg. Vaak vindt het kind het wel moeilijk om vrienden en sociale contacten te behouden. Deze kinderen hebben vaak vanaf heel jong geen vaste verzorger gehad.
Wat kun je doen als ouders/pleegouders?
Een kind met een hechtingsstoornis vraagt om veel geduld en uithoudingsvermogen bij de opvoeder. Vaak ontstaat er dan een vorm van stress bij de ouder. Belonen en straffen werkt vaak bij een kind niet goed. Je moet eerst gereguleerd zijn voordat je een connectie aan kunt gaan. Zodra alle prikkel van binnen-als van buiten beter kunnen reguleren, kunnen de kinderen zichzelf beter kalmeren in moeilijke situaties. Dan komt er pas meer ruimte voor cognitieve ontwikkeling.
Het werkt beter als je als ouders je empathisch en nieuwsgierig opstelt naar het kind. Hierbij is assertieve communicatie belangrijk, dus zonder geweld. Zo kan het kind geholpen worden om de wereld en zichzelf en de wereld beter te leren kennen. Ook is het belangrijk om leuke dingen te doen blijven doen samen binnen het gezin. Door leuke dingen te doen kan er voor gezorgd worden dat relaties tussen ouders en kind versterkt worden. Wil jij graag een leuke dag doorbrengen met het gezin? Bij Kasteel Limbricht kun je een familiedag in Limburg organiseren.